وقتی در حال ساختن یک ربات معمولی هستید و می خواهید حرکت کند ، فقط باید یک نوع محرک موتور مانند موتور پله ای ، سروو متصل کنید. موتور یا محرک خطی اما این رویکرد در رباتیک نرم کار نمی کند ، زیرا هیچ چارچوب سفتی برای اتصال موتور وجود ندارد. به همین دلیل است که روبات های نرم اغلب از هیدرولیک یا پنوماتیک برای پر کردن مثانه به منظور تسهیل حرکت استفاده می کنند. متأسفانه ، این تکنیک به پمپ های حجیم ، پر سر و صدا و قدرت زیاد نیاز دارد. با این حال ، این محرک های فوق العاده نازک و انعطاف پذیر فقط کمی ولتاژ برای حرکت نیاز دارند.
این فناوری تحریک توسط محققان موسسه پیشرفته علم و فناوری کره (KAIST) توسعه یافته است. برخلاف محرک های معمولی ، که معمولاً به موتورهای چرخشی سفت و سخت متکی هستند ، این موتورها مستقیماً در یک فیلم نازک و انعطاف پذیر ادغام می شوند. آنها می توانند هنگامی که ولتاژ پایینی به فیلم وارد می شود به دلیل مواد خاصی به نام MXene که از لایه های ترکیبات تیتانیوم و کربن تشکیل شده است منقبض شوند. این ماده به خودی خود شکننده است. اما وقتی روی یک ورقه نازک از پلیمر مصنوعی از طریق پیوند یونی اعمال می شود ، فیلم می تواند خم شود و سپس بارها و بارها به حالت اولیه خود بازگردد. قطعات. یکی گروه پروانه های مصنوعی است که روی شاخه ای نشسته اند و هنگامی که ولتاژ به محرک ها وارد می شود بال های خود را تکان می دهند. دیگری درختی است پر از برگ های رقصنده. آخرین مورد ، که نشان می دهد چگونه این محرک ها برای وسایل پوشیدنی مناسب هستند ، گلی با پدال هایی است که در شکوفه باز می شوند. در حالی که همه آنها استفاده هنری از محرک ها هستند ، این بدان معنا نیست که این همه فناوری برای آن مناسب است. همان اصول را می توان برای کمک به حرکت انواع ربات های نرم استفاده کرد.